مصاحبه مرکز دیزاین ورجاوند با خانم آسیه حضرتی نصرتی، فعال در حوزه کسب وکار پوشاک در شهر تبریز.
سلام و عرض ادب خدمت شما خانم حضرتی عزیز، لطفا برای ما و مخاطبان ورجاوند خودتان را معرفی کنید و یک خلاصه‌ای از پیشینه فعالیت‌هایتان را برایمان بازگو کنید؟
سلام خدمت شما و تیم ورجاوند و تمامی عاشقان هنر، من آسیه حضرتی هستم 45 ساله از شهر تبریز در خدمت شما هستم. از همان اوایل علاقه به نقاشی و هنرهای دستی داشتم، حدود 10 ساله بودم که تابلوهای پولک دوزی و گلدوزی با دست، لباس‌هایی برای عروسک‌ها و بچه‌های کوچیک را می‌دوختم.
تحصیلات من در مقطع سیکل به دلیل ازدواج زود هنگام متوقف شد. باید متذکر بشوم که نقطه شروع حیاتی کار من بعد از ازدواجم بود که حدود 15 سال داشتم و جاری من خیاط بودند و من همه زمان اوقات فراغت خودم را با ایشان سپری می‌کردم، و سفارش کارهای ایشان را تا حدودی من انجام می‌دادم.
نزدیک به سه سال فقط می‌دوختم به صورت خیاطی بدون الگو انجام می‌دادم بدون ترس از هدر رفتن پارچه و خراب شدن طرح نداشتم. و در ادامه با این فعالیت‌ها قدرت و انگیزه پیدا کردم که برای ادامه دادن تخصصی این کار به کلاس‌های آموزشی بروم.
با شرکت در کلاس‌های آموزشی طی دو ماه توانستم برش بدون الگو را یاد بگیرم و از این نظر مستقل شوم. در سن هجده سالگی کسب وکار خودم را راه اندازی کردم، این در حالی بود که فرزند اول من به دنیا آمده بود و در تمامی رسیدگی‌ها به فرزندم خانواده و همسرم در کنار من بودند. با گذشت حدود دو سال از فعالیتم تعداد بسیاری از آشنایان و فامیل و مردم محله مشتری من شده بودند. دقت و دوخت تمییز و خلاقیتی که داشتم توانستم جایگاه مناسبی برای خودم به وجود آورم. تقریبا بیش از نیمی از اهالی شهر ملکان و روستاهای اطراف مشتری من بودند.
به علت ارتباطات من با پارچه فروشی در شهرمان، توانستم به شهرهای دیگر معرفی شوم و بتوانم مخاطب بیشتری داشته باشم. حدود سال 85 تصمیم گرفتم که آموزش خیاطی با الگو را ببینم چون در همان سال تازه مدرک خیاطی نازک دوزی را گرفته بودم، و می‌خواستم از خیاطی بدون الگو وارد خیاطی با الگو شوم. این تغییر رویه برای من خیلی سخت بود و با زحمت و تلاش بسیار وارد این مرحله شدم و اتفاقا از نتیجه آن بسیار خوشحال بودم.
در ادامه این روند، به کسب چندین مهارت دیگر پرداختم و تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم. به صورت غیر حضوری شرکت کردم، با کارت مهارت‌هایی که داشتم توانستم دیپلم خیاطی بگیرم و به دانشگاه راه پیدا کنم. در دانشگاه رشته طراحی دوخت تحصیل کردم. حدود سال 90 با توجه به تقاضای مشتریانم برای انوع لباس‌های شب، لباس‌های پرحجم، بروم به سمت یادگیری فنون این نوع خیاطی. از طریق یکی از مشتریانم با یک مزون دار در شهر تبریز ارتباط گرفتم و به مدت 5 ماه در آن‌جا آموزش دیدم. شرایط سخت و راه طولانی را به جان خریدم فقط برای‌آموزش دیدن و بهتر کار کردن.
با به دنیا آمدن فرزند دومم و همراهی‌های همیشگی همسرم من در این راه همیشه رو به جلو حرکت کردم و حمایت خانواده را داشته ام و این نقطه عطفی هست در سال‌های فعالیت من با دو فرزند، و اینکه هیچوقت جا نزدم و عقب نکشیدم.
رمز موفقیت من در فعالیت‌هایم این است که من در ابتدای کار بسیار شاگردی کرده‌ام و بسیار آموزش دیده‌ام و سخت تلاش کرده‌ام. و نکته مهم اینکه دوستان عزیزی که بعد از فارغ التحصیلی قصد دارند خیلی زود وارد کار شوند در ابتدا حتما باید با کارآموزی و شاگردی کردن شروع کنند و تجربه کسب کنند و در مرحله بعد خود وارد کار مستقل شوند.
زمانی که فعالیت‌ها و مشتری‌های من روز به روز بیشتر می‌شد، تصمیم بر این گرفتم که مقداری از کار کارگاه خودم را برون سپاری کنم و تعدادی شاگرد در کنار خودم داشته باشم و همزمان به آن‌ها آموزش هم بدهم. و این فرصتی فراهم آورد که من بتوانم در کلاس‌ها و وورکشاپ‌های متعددی شرکت کنم و دانش خودم را در این حیطه گسترش دهم.
خانم حضرتی چطور شد که وارد دنیای فشن شدید و فعالیت‌هایی که انجام دادید چه بودند، و در حال حاضر در چه جایگاهی قرار دارین؟
من به صورت سنتی وارد حیطه خیاطی شدم و به شدت به آن علاقه داشتم. آقای انتظاری پارچه فروش شهر ما که بسیار هم معروف بودند همیشه پارچه‌های درجه یک داشتند. در حدود سال 80 در بین پارچه‌هایی که وارد می‌کردند همیشه تعدادی ژورنال هم داشتند و من به مراتب از ژورنال‌های ایشان استفاده می‌کردم. به طوری که چندین ساعت می‌نشستم و از طرح‌های ژورنال ایده می‌گرفتم و لباس طراحی می‌کردم. من و آقای انتظاری با هم همکاری کردیم و مشتری‌هایمان بیشتر می‌شدند.
و در ادامه این ژورنال‌ها در شهر در دسترس عموم قرار گرفت و منم به طبع دنبال کننده همیشگی ژورنال‌ها بودم و در کارگاه خودم در دسترس مشتری‌ها و شاگردانم قرار می‌دادم. کارهایی که من با ایده از ژورنال‌ها انجام می‌دادم بسیار پرطرفدار شده بود. نکته مهم کار من این بود که کپی مدل‌های ژورنال را برای مشتری‌هایم انجام نمی‌دادم بلکه از مدل‌های مختلف ایده می‌گرفتم و در نهایت یه طرح جدید خلق می‌کردم.
بعد از گذر از دوره ژورنال‌ها، مردم طرح‌های مورد پسند خود را از اینترنت سرچ می‌کردند و هر روز مدل جدید به من ارائه می‌دادند و من هم پا به پای آن‌ها مشورت می‌دادم که کدام مناسب اندام شماست و یا کدام با طرح و جنس پارچه مطابقت ندارد و موارد این چنینی. همین موارد باعث می‌شد که کارهای من برای مشتریانم کپی و تکراری نباشد و آن‌ها لذت ببرند از چیزی که می‌پوشند.
روند کاری من در حال حاضر به صورت تک دوزی است. به طوری که دیگر خودم پارچه و همه موارد را تهیه میکنم و در نهایت در اختیار مشتری قرار می‌دهم. و فقط برای مشتری‌های جدید که با اخلاقیات و مورد علاقههای آن‌ها آشنایی ندارم خرید پارچه و ملزومات را به خودشان واگذار میکنم.
الان در این وضعیت البته به خاطر کرونا فعالیتم را متوقف کرده‌ام. در صورتی که همه مخاطبان من منتظر هستند که ببینند رویکرد من برای ادامه چه هست و تصمیم برچه گرفته‌ام. در حقیقت منتظر هستند که ببینند آیا من تغییری در روند کاری سابق دارم یا نه.
احساس نیاز شما چه بود که تصمیم به شرکت در دوره مدیریت مد گرفتید؟
احساس نیاز من را در واقع استاد رحیمی روشن کردند. در ایام تعطیلات کرونا، به شدت به دنبال مطالب آموزشی بودم و سرچ می‌کردم. یکی از افرادی که همیشه دنبال کننده ایشان بودم خانم نیلو ترابنده هستند. با ایشان ارتباط گرفتم برای مشورت و راهنمایی گرفتن کسی را بهم معرفی کنند. خانم ترابنده، آقای رحیمی را به من معرفی کردند. و با صحبت‌هایی که با استاد داشتم و شرکت کردن در لایوهای آموزشی ایشان به نکات خیلی مهمی پی بردم. اینکه چرا من هنوز نتوانستم برند خودم را ثبت کنم و یا چرا دست از کار کشیده‌ام و این چنین موارد. به چیزی که رسیدم این بود که من به صورت کاملا سنتی کار میکنم اما دنیا عوض شده و رو به مدرن شدن دارد و من از این مرحله عقب مانده‌ام. اینجا بود که تصمیم گرفتم در این دوره و کلاس‌ها شرکت کنم و کاری که میخواهم را به بهترین شکل ممکن انجام بدهم. فهمیدم که نیاز به تغییر دارم و حتما باید روند جدیدی داشته باشم.
شما شرکت کننده دوره مدیریت مد و برندینگ هستید، دیدگاه و نگرش شما در قبل و بعد از شرکت در این کلاس درس درباره‌ی صنعت فشن و کسب وکارها چه تغییراتی کرده است؟
اول اینکه دیدگاه من خیلی دچار تغییر شده. در مبحث خودشناسی خیلی بهم کمک شد انگار خودم را پیدا کردم. می‌توانم راحت‌تر خودم و اطرافیان و دنیای پیرامونم را بشناسم و مسیر کاری و زندگی را بهتر درک کنم و بشناسم. کلاس‌ها بسیار آموزنده هستند به طوری که انگار یک چشم جدید برای دیدن جهان اطراف برایم باز شده است. این کلاس برای من ارتباط دهنده با دنیای فشن است. سابق فقط برای درآمدزایی فعالیت می‌کردم اما با شناخت جدیدی که نسبت به دنیای فشن پیدا کردم، متوجه شدم که می‌توانم کسب وکارم را توسعه بدهم و در صنعت فشن جایگاهی داشته باشم.
تا قبل از این کلاس نمی‌دانستم که تا کجاها می‌توانم جلو بروم و چه کارهای متنوع و گسترده‌ای انجام بدهم، اما الان پی بردم که چقدر این دنیای قشن گسترده و بزرگ است و با فعالیت عالی در این عرصه می‌توانم اسم خودم را ماندگار کنم. دید عمیق‌تری نسبت به کارم پیدا کرده‌ام، با دقت و ظرافت بیشتر به خواسته مشتری‌ها و طرحی‌های طراحان نگاه میکنم که چه مفعوم و علتی پشت این انتخاب‌ها است.
آینده کسب وکار خودتان را چطور می‌بینید خانم حضرتی؟ چشم اندازتان برای ادامه در این صنعت چیست؟
بسیار خوشحالم که در این دوره شرکت کردم. حس میکنم برای یک سری تغییرات اساسی آماده شده‌ام. بتوانم به صورتی کار کنم که اکثریت مخاطبانم از من راضی باشند. تصمیم جدید این هست که بخش فروش آنلاین را راه اندازی کنم. در ادامه تصمیم دارم شعبه‌هایی در شهرهای دیگر داشته باشم. حتی به این فکر هستم که کسب وکارم به حدی رشد کند که در آینده فرزندانم بتوانند از زیرشاخه‌های آن استفاده کنند و بهره ببرند.
هیچوقت دست از کار کردن و تلاش کردن نمی‌کشم، چون معتقدم بدون کار و تلاش نمی‌شود به اهداف و آرزوهای خود رسید و جایگاهی داشت.
هدف بلندمدت من این است که بتوانم محصولاتم را به کشورهای دیگر صادر کنم. از دوستانی که در عراق دارم متوجه شدم کردهای عراق به لباس‌های ایرانی علاقه‌مند هستند و مایل هستم که با آن‌ها ارتباط کاری بگیرم هرچند همین الان هم پیشنهاد کار از آن‌ها گرفته‌ام.
مطمئن هستم و ایمان دارم که موفق می‌شوم، هر بار که دست به فعالیتی زده‌ام موفق بوده‌ام، حمایت و همراهی همسرم را دارم و این خیلی برایم ارزشمند است.
بعد از تمام شدن این دوره تلاش دارم که حتما برند خودم را ایجاد کنم. و پیج اینستاگرامم را فعال‌تر میکنم. تلاش دارم برای دوخت تجارتی، اما در کنارش تک دوزی را خواهم داشت به دلیل همراهی مشتری‌ها و مخاطبان دوست داشتنی که دارم.
راه طولانی و سختی در پیش دارم و می‌دانم که مشکلات هست و من باید هرچه بیشتر آموزش ببینم تا ان شاالله موفق شوم.
مرکز دیزاین ورجاومد آرزوی موفقیت و پیروزی برای فعالین صنعت پوشاک کشور را دارد.
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.